Over Yvonne
Hey hallo,
Ik ben Yvonne van Deurzen. Ik ben 37 jaar, Single mom van een geweldig zoontje van 6 jaar.
Ik was 24 jaar toen ik mijn eerste paniekaanval kreeg. Ik wist toen nog niet dat het een paniekaanval was en wist niet wat mij overkwam. Ik was op vakantie in Peru. We waren net terug van een vlucht in een over de nazca lijnen. Ineens werd ik enorm misselijk, begon ik te zweten, ging mijn hart enorm tekeer, ik begon enorm ongecontroleerd te trillen en mijn tanden klapperde. Het werd zwart voor mijn ogen, maar ben uiteindelijk niet flauwgevallen. Het duurde uren, voordat de klachten verdwenen.
Ik vond dit heel heftig en dacht dat ik doodging. Ik ben tijdens de reis ook nog ziek geworden. Ik kreeg hoogteziekte (waarbij je een hoge bloeddruk ontwikkeld) en bleef misselijk en duizelig. Ik viel tijdens de reis van 3 weken, 8 kilo af. Ik bleef bij terugkomst veel maagklachten houden, waarvoor ik onderzoeken heb gehad. Daar kwam niets uit. Na ruim 3 maanden verdwenen de maagklachten weer. Wel bleef ik enorm moe en spanningsklachten houden.
Achteraf denk ik dat daar in Peru alle opgebouwde spanning eruit is gekomen. Ik wist toen niet wat ik nu weet. Daardoor verloor ik in Peru het vertrouwen in mijn lijf en zo ontstond voor mij hypochondrie.
Thuis heb ik een aantal maanden nodig gehad om bij te komen door enorme vermoeidheid en maagklachten, maar toch nam ik niet de rust die mijn lijf verlangde. Ik bleef doorgaan. Ik had wel hulp gezocht, maar het hielp mij niet van mijn hypochondrie, angst en spanningsklachten af. Ik durfde niet te voelen en dus ook niet de angst toe te laten. Ik duwde het weg. Ik ervaarde ook niet bewust de angst voor ziekte, omdat ik dat dus wegdrukte. Ik had echt de houding van kom op, doorgaan, niet voelen en niet zeuren. Daardoor viel het met de angst en paniekklachten eigenlijk wel mee. In het begin. Het legde mij niet lam.
Totdat jaren later toen ik 29 jaar was en het zoveel erger was geworden. Ik had enorm veel lichamelijke klachten, zoals pijn op de borst, enorm moe, pijnlijke spieren, benauwdheid, licht gevoel in mijn hoofd, het voelde alsof ik in een film leefde.
Toen kwam er het punt dat ik echt niet meer kon. Ik durfde niet eens meer te gaan slapen, bang om niet meer wakker te worden. Ik had de gehele dag het gevoel, dat ik door mijn benen kon zakken. Ik was echt bang dat mijn lijf het op ging geven. Ik was heel erg gefocust op mijn lijf en ik was bij ieder signaal bang dat er iets ernstigs aan de hand was. Ik raakte daardoor steeds in paniek. Ik ging naar de huisarts, maar die vond niets ernstigs. Ik vond het heel moeilijk om hem te geloven. Het bracht mij geen rust. Door de angst ging ik vermijden om geen paniekaanvallen te krijgen. Ik durfde op een gegeven moment zelfs niet meer naar buiten.
Dit was voor mij het punt van omslag.
Ik had een eigen bedrijf. Deze ben ik toen gestopt en ging me volledig op mezelf richten. Ik wist dat er dingen radicaal moesten veranderen om weer gelukkig, vrij en vol in het leven te komen staan.
Ik werd toen gediagnostiseerd met een gegeneraliseerde angststoornis, die zich uitte in onder andere hypochondrie en een burn-out.
Ik besloot aan mezelf te gaan werken en als mijn angsten aan te gaan kijken. Ik heb geen makkelijke jeugd gehad en wist dat ik dit aan mocht gaan kijken en verwerken.
Ik ging mijn leefpatroon drastisch omgooien. Ik leerde van mezelf houden, ik kreeg weer zelfvertrouwen en leerde mezelf weer veilig voelen in mezelf.
Langzaamaan werd mijn leven steeds lichter en leuker.
En de angst- en paniekaanvallen en ook de angst voor ziekte verdwenen.
En nu…. Sta ik weer vol in het leven. Geniet enorm van alles om me heen. Ik luister goed naar mijn lijf en daardoor ben ik nu in balans. Ik ben niet meer bezig met mijn lichaam en schiet ook niet meer in de angst, als ik iets voel of als ik mij niet lekker voel. Dat is echt zo fijn.
Mijn MISSIE!!!
Ik weet zelf hoe het is om de hele dag met angst- en paniekaanvallen te leven en bang te zijn voor ziektes, maar ik weet ook dat je daar weer vanaf kunt komen. Dat je weer vrij en gelukkig in het leven kunt staan.
Genieten van het leven.
Ik wil dit nu andere mensen ook leren. Ik ben daarom een coach opleiding gaan volgen, zodat ik mensen nog beter kan begeleiden in hun pad naar een vrij leven zonder hypochondrie.
Mijn missie is om mensen te inspireren en begeleiden naar een droomleven zonder angst voor ziektes.
Dat mensen weten en leren dat het niet uitmaakt wat je in het verleden hebt mee gemaakt.
Het is zeker mogelijk is om een geweldig droomleven te creëren!!
